کمپرسورهای دیافراگمی معمولاً توسط یک موتور الکتریکی به حرکت در می‌آیند و توسط یک تسمه به حرکت در می‌آیند (بسیاری از طرح‌های فعلی به دلیل الزامات ایمنی مرتبط از کوپلینگ‌های محرک مستقیم استفاده می‌کنند). تسمه، چرخ طیار نصب شده روی میل لنگ را به چرخش در می‌آورد و میل لنگ، میله اتصال را به حرکت رفت و برگشتی وادار می‌کند. میله اتصال و کراس هد توسط یک پین کراس هد به هم متصل شده‌اند و کراس هد روی بخش نشست، حرکت رفت و برگشتی دارد.
پیستون هیدرولیک (میله پیستون) به کراس هد نصب شده است. پیستون توسط رینگ‌های پیستون آب‌بندی شده و در یک سیلندر هیدرولیک حرکت رفت و برگشتی دارد. هر حرکت پیستون حجم ثابتی از روغن روان‌کننده تولید می‌کند و در نتیجه دیافراگم را به حرکت رفت و برگشتی وادار می‌کند. روغن روان‌کننده روی دیافراگم عمل می‌کند، بنابراین در واقع گاز فشرده دیافراگم است.
وظایف اصلی روغن هیدرولیک در کمپرسورهای دیافراگمی عبارتند از: روانکاری قطعات متحرک؛ فشرده سازی گاز؛ خنک سازی. گردش روغن روان کننده از محفظه میل لنگ، جایی که محفظه روغن محل قرارگیری میل لنگ است، شروع می شود. روغن روان کننده وارد فیلتر ورودی می شود و روغن روان کننده معمولاً توسط یک خنک کننده آب خنک می شود. روغن روان کننده سپس وارد پمپ روغن مکانیکی شده و از طریق فیلتر فیلتر می شود. سپس روغن روان کننده به دو مسیر تقسیم می شود، یک مسیر برای روانکاری یاتاقان ها، سرهای کوچک شاتون و غیره و مسیر دیگر به پمپ جبران کننده که برای افزایش حرکت دیافراگم استفاده می شود.
زمان ارسال: مه-06-2022